بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با بهره وری نیروی انسانی در کارکنان ادارات تربیت بدنی آموزش و پرورش استان تهران

هدف از این پژوهش بررسی. تعیین رابطه بین سرمایه اجتماعی با بهره وری منابع انسانی در کارکنان ادارات تربیت بدنی آموزش و پرورش استان تهران می باشد. جامعه آماری پژوهش را 175 نفر از کارکنان و مدیرانادارات تربیت بدنی آموزش و پرورش استان تهران در سال تحصیلی 1395-96 تشکیل می دهند. روش نمونه نگیری به صورت تصادفی طبقه ای می باشد و حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 175 نفر در نظر گرفتهشدند. به منظور جمع آوری نظران کارکنان و مدیران ادارات تربیت بدنی آموزش و پرورش استان تهران از دو پرسشنامه سرمایه اجتماعی ساخته حیدری 1390 ، پرسش نامه بهره وری منابع انسانی تیلور و برنت 2013 استفاده شد. روایی این پرسشنامه ها توسط اساتید حوزه مدیریت آموزشی تایید گردید و پایایی آن برای ابعاد پرسشنامه سرمایه اجتماعی (ساختاری 0/62، ارتباطی 0/68 و شناختی 0/69 ، 9 و برای کل پرسشنامه مقدار 0/65 و برای کل پرسشنامه 0/72 و برای ابعاد بهره وری (کارایی 0/68 اثربخشی 0/65) و کل پرسشنامه مقدار 0/68 محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که در حالت کلی بین مولفه های سرمایه اجتماعی و بهره وری منابع انسانی ارتباط معناداری وجود دارد R=0/349,Sig=0/001 همچنین با توجه به معناداری مقدار F=3/771,Sig=0/024 سرمایه اجتماعی قادر هستند تغییرات بهره وری منابع انسانی را تبیین کنند. ارتقای بهره وری در آموزش و پرورش نه تنها به توسعه اقتصادی؛ اجتماعی کمک می کند؛ بلکه از طریق تربیت نیروی انسانی کارآمد و خلاق می تواند موجب پیشرفت کشور شود . بنابراین انتظار می رود که در آموزش و پرورش نیز به منظور رشد و پیشرفت و افزایش بهره وری همواره باید به این سرمایه های ارج نهاد و از طریق آموزش های لازم این سرمایه را در معلمان ایجاد کرد.می توان گفت که در سازمان آموزش و پرورش استان تهران؛ مدیران باید سعی نمایند تا برای افزایش بهره وری معلمان خود روی مفاهیمی مانند: کاربرددانش؛ سرمایه های اجتماعی تمرکز کنند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، بهره وری منابع انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه ارتباطی ، شناختی