تاثیر موقعیت مکانی مدارس ابتدایی شهر بجنورد بر پیاده روی دانش آموزان ابتدایی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 385

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSSF01_140

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1399

چکیده مقاله:

هدف از پژوهش حاضر تاثیر موقعیت مکانی مدارس ابتدایی شهر بجنورد بر پیاده روی دانش آموزان ابتدایی بود. روش تحقیق حاضر از نوع پیمایشی بود که جامعه آماری آن شامل دانش آموزان هشت مدرسه شهر بجنورد می باشد. برای نمونه گیری از روش تصادفی استفاده و جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته 20 گویه ای استفاده شد که روایی صوری و محتوایی پرسشنامه از دانش و تجربیات متخصصان در این حوزه استفاده گردید. پایایی اولیه پرسشنامه نیز 0/95 محاسبه و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss20 استفاده شد. در این تحقیق تاثیر موقعیت مکانی مدارس ابتدایی شهر بجنورد بر پیاده روی دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفت. معیارهای کالبدی در نظر گرفته شده در این تحقیق عبارت است از : وضعیت اقتصادی ، وضعیت فرهنگی ، مدرک تحصیلی و جنسیت بوده است . برخی از نتایج تحلیل فراوانی نشان داد که دانش آموزانی که فرم ها در میان آن ها توزیع شد دانش آموز پایه بودند که حدود 56 %را پایه ششم دبستان بودند و پایه های اول و پنجم هر کدام 20.5 درصد(و دخترها 48,8 درصد پسرها 51,2 درصد از دانش آموزان را تشکیل می دادند .حدود 70.2 درصد از مدارس دولتی و 29,8 درصد غیردولتی بودند که به طور مشخص در پی تعیین عوامل موثر بر انتخاب شیوه سفر دانش آموزان دبستانی نمونه تحقیق است. نتایج نشان می دهد که در نمونه تحقیق، والدین دختران دبستانی در مقایسه با والدین پسران دبستانی با احتمال بیشتری خودروی شخصی و پیاده روی را نسبت به سرویس مدرسه برای رساندن فرزندان خود به مدرسه انتخاب می کنند. پدرانی که به صورت تمام وقت یا پاره وقت شاغل در مقایسه با پدران بازنشسته یا بیکار، به احتمال بیشتری از خودروی شخصی خانوار نسبت به سرویس مدرسه برای رساندن دانش آموزان خود به مدرسه استفاده می کنند. درآمد خانوار نیز به عنوان یکی از عوامل مهم در نحوه انتخاب خودروی شخصی نسبت به سرویس مدرسه ظاهر شد. در خانوارهایی با درآمد بالاتر، والدین بیشتر تمایل دارند که از خودروی شخصی نسبت به سرویس مدرسه برای رساندن دانش آموزان خود به مدرسه استفاده کنند.

نویسندگان

موسی الرضا حدادیان

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت راهبردی در سازمان های ورزشی، دانشگاه پیام نور واحد گرمسار

فاطمه حدادیان

کارشناس ارشد مدیریت و برنامه ریزی ورزشی ، دانشگاه باهنر کرمان