بررسی عوامل بازدارنده و میزان مشارکت تاکئیرانان شهر اصفهان در ورزش های همگانی تفریحی با تاکید بر ویژگی های فردی

تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل بازدارنده و میزان مشارکت تاکسیرانان شهر اصفهان در ورزش های همگانی تفریحی با تاکید بر ویژگی های فردی انجام شد. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی، ازنظر استراتژی توصیفی و ازنظر مسیر اجرا پیمایشی است و داده های پژوهش به صورت میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل جامعه تاکسیرانان شهر اصفهان 1500 N= بود و حجم نمونه تحقیق با استفاده از جدولنمونه گیری مورگان معادل 306 نفر تعیین شد. برای نمونه گیری در این تحقیق از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته کشکر 1386 با اندکی تغییرات بودکه روایی آن توسط 15 نفر از اساتید مدیریت ورزش تایید شد. پایایی پرسشنامه با اجرای آزمایشی بر روی 30 نفر از اعضای جامعه تحقیق و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ α=0/89 به دست آمد و در تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کولوموگروف اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن توزیع متغیرها و آزمون علامت یو من ویتنی و کروسکال والیس، با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 22 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میزان مشارکت تاکسیرانان شهر اصفهان در ورزشهای همگانی تفریحی با توجه ویژگیهای دموگرافیک (سن، درآمد ماهیانه و تحصیلات) تفاوت معنی داری وجود دارد؛ هم نین تفاوت معنیداری بین اهمیت عوامل بازدارنده تاکسیرانان شهر اصفهان از شرکت در ورزش های همگانی تفریحی وجود داشت. بر این اساس، به ترتیب عوامل بازدارنده فردی، عوامل بازدارنده ساختاری و عوامل بازدارنده بین فردی مهم ترین عوامل بازدارنده مشارکت تاکسیرانان شهر اصفهان در ورزش های همگانی تفریحی بودند.

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی تفریحی ، عوامل بازدارنده فردی ، بین فردی و ساختاری