ارتباط بین غلظت سرمی‎RANKL با اختلالات قلبی در بیماران بتا تالاسمی ‎ماژور

چکیده مقدمه: بتا تالاسمی‎ ماژور  نوعی اختلال اتوزومال مغلوب است که با اریتروپوئز غیر موثر شناخته می‎شود. تزریق مداوم و ناتوانی بدن در  حذف آهن در بدن منجر به اضافه بار آهن شده که  باعث ایجاد صدمه به بافت قلب می‎شود. یکی از مسیرهای تنظیمی‎بیماریهای قلبی با واسطه تجمع آهن، مسیر Osteoprotegrin/RANK(Receptor Activator of Nuclear Factor k_B / RANKL  Receptor Activator of Nuclear Factor Ligandمی‎باشد.گیرنده فاکتور هسته‎ایی کاپا_B(RANKL)/ لیگاند فعال کننده فاکتور هسته ایی کاپا_B(RANK) و استئوپروتگرین((OPG هستند. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی‎RANKL و ارتباط آن با  هیپرتروفی بطن چپ (LVH) و اختلال عملکرد دیاستولیک  وکسر جهشی وفشار خون ریوی و  شاخص  MRIT*2در بیماران تالاسمی‎ماژور می‎باشد. روش کار: این پژوهش در سال 1396 به روش توصیفی روی 82 بیمار مبتلا به تالاسمی‎ماژور  کیلینک سرور مشهد انجام شد.تمام بیماران، مورد بررسی کامل و غیر تهاجمی(اکوکاردیوگرافی کامل 2 بعدی و داپلرM-Mode  رنگی وMRIT*2)قرار گرفتند. برای اندازه گیری سطح سرمی‎RANKL  از تکنیک الایزا استفاده شد.جهت تجزیه و تحلیل آماری از spss20 استفاده شد. نتایج: از مجموع 82 بیمار 36 زن و 46 مرد بودند.میانگین سنی بیماران83/6±69/23 سال بود. هایپرتروفی بطن چپ و اختلال عملکرد دیاستولیک به ترتیب در 24 بیمار(30/29%) و 23 نفر(28%)وجود داشت. ارتباط معناداری بین سرم RANKL با هایپرتروفی بطن چپ ، اختلال عملکرد دیاستولیک ،کسر جهشی ،فشار خون ریوی ، شاخص  MRIT*2وجود نداشت(05/0