بررسی اثر پارامترهای درسینگ و محیط خنک کار روانکار بر خصوصیات سطحی در سنگ زنی اینکونل 738

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 356

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISME28_463

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399

چکیده مقاله:

عدم توجه به بارگذاری سنگ در حین انجام فرآیند سنگزنی منجر به سوختگی سطح، افزایش زبری و تغییرات متالورژیکی در قطعه تحت سنگ زنی میشود. در پژوهش حاضر به بررسی اثر متغیرهای ابزار درسر بر خصوصیات سطحی قطعه کار و میزان بارگذاری سطح سنگ و حذف برادههای موجود پس از سنگ زنی اینکونل 738 پرداخته شده است. نتایج حاصل از تغییر در پارامترهایی نظیر عمق و سرعت درسینگ بر توپوگرافی سطح سنگ و زبری سطح قطعه کار، نشان دهنده بهبود زبری سطح قطعه کار در شرایط درسینگ نرم میباشد. استفاده از تکنیک روانکاری کمینه و مقایسه با روش پاشش پیوسته سیال برشی از دیگر اهداف پژوهش حاضر میباشد. نتایج حاصل از توپوگرافی و تصویربرداری از سطح قطعهکار و سنگ، بیانگر اثر مطلوب تکنیک روانکاری کمینه در شرایط خشن درسینگ از قبیل افزایش در عمق و سرعت پیشروی درسر میباشد. تصاویر براده و سطح سنگ، نشان دهنده عملکرد مطلوب روش پاشش پیوسته سیال برشی در شرایط درسینگ نرم میباشد که این شرایط مرهون بالا بودن دبی مصرفی و دفع حرارت بیشتر سیالات برشی سنتی از منطقه سنگزنی نسبت به تکنیک روانکاری کمینه میباشد.

نویسندگان

محمدجعفر حداد

استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، تهران

جواد مکاریان

دانشجویکارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک-پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران، تهران