مقایسه عملکرد دو سیکل کالینای دمابالا و ارگانیک رنکین در بازیابی گرمای اتلافی موتور تیبا

از %100 انرژی موجود در سوخت که وارد محفظه احتراق موتور احتراق-داخلی یا ا شتعال-تراکمی میگردد، تنها %30 از آن به صورت کار مفید از موتور خارج میشود و در حدود %70 اتلاف انرژی مشاهده میشود. بین 30-%40 از این انرژی اتلافی از طریق گازهای خروجی از موتور که دارای دما،فشار و سرعت بالایی هستند، اتلاف میگردد. روشهای زیادی برای بازیابی این انرژی تحت بررسی قرار گرفته است. یکی از این روشها، استفاده از سیکلهای ترمودینامیکی به منظور بهره گیری از دمای بالای گازهای خروجی میباشد. در این پژوهش با استفاده از دو سیکل ارگانیک رنکین با سیال عامل R-113 و کالینای دمابالا با سیال عامل آب و آمونیاک و اعمال آنها به انتهای موتور، بازیابی گرمای گازهای خروجی از موتور تیبا انجام شده است. پس از اعمال این سیکل، با هدف یافتن بهترین دما و ف شار کاری ورودی به توربین در دو سیکل، با استفاده از روش آنالیز حساسیت، بهینه سازی ای بر روی آن ها انجام گردیده و در نهایت عملکرد دوسیکل از سه منظر میزان کار بازیابی شده، میزان کاهش مصرف سوخت و بازده دو سیکل مقایسه شده اند.نتایج بدست آمده حاکی از اختلاف قابل توجه عملکرد سیکل کالینای دمابالا نسبت به سیکل ارگانیک رنکین در تمامی پارامترهای تحت بررسی بود.

کلیدواژه ها:

موتور احتراق داخلی ، موتور اشتعال تراکمی ، آنالیز حساسیت ، سیکل ارگانیک رنکین ، سیکل کالینای دمابالا