علت پدیده تغذیه گرایی در دریاچه ها و راه های پیشگیری و درمان

یکی از پدیده های نامساعد در دنیای امروزی، پدیده تغذیه گرایی در دریاچه ها و آبهای راکد است که سبب افت مقدار اکسیژن محلول در آب و نابودی بسیاری از آبزیان میشود. دریاچه ها و رودها همواره یکی از منابع پذیرش پسابهای شهری و کشاورزی بوده اند اما در حال حاضر به دلیل افزایش جمعیت و بالا رفتن حجم پسابها، در بسیاری موارد، مقدار این پسابها بیش از توان خودپالایی آب بوده است. روش کار در این پژوهش، مشتمل بر جمعآوری اطلاعات از مقالات مندرج در بخش مرجع و بررسی مطالعات صورت پذیرفته در زمینه پدیده تغذیه گرایی در ایران است. عوامل موثر در ایجاد پدیده تغذیه گرایی عبارتند از نیتروژن، فسفر، نورخورشید و CO2 که دو مورد اول از طرف انسان قابل کنترل است. همچنین فسفر مهمتر از نیتروژن است به عبارت دیگر، فسفر ماده مغذی محدودکننده در آبهای راکد است. جلبکهای سبز_آبی مهمترین جلبکها در پدیده تغذیه گرایی است. برای تشخیص درجه تغذیه گرایی در آبها از شاخصی به نام شاخص تغذیه ای استفاده میشود. اصلیترین راهکار برای کاهش ورود آلاینده ها به دریاچه ها، تصفیه پسابها و حذف نیتروژن و فسفر از پساب، پیش از بازگشت به آب است. روشهای مختلفی برای حذف وجود دارد که میتوان روش مناسب را براساس مطالعات فاز صفر انتخاب نمود.

کلیدواژه ها:

یوتریفیکاسیون ، شاخص سطح تغذیه ای ، مدلسازی ، تالاب مصنوعی ، حذف ازت ، حذف فسفر