افزایش تولید ترکیبات ضدمیکروبی در سویه های Streptomyces AC131 و Streptomyces AC138 با افزودن القاکننده های آلی به محیط کشت تخمیری

امروزه ظهور باکتریهای بیماریزای مقاوم به آنتی بیوتیکهای موجود یکی از مسایل مهم و بحرانی در زمینه بهداشت و سلامت جوامع بشری است. از این رو تحقیقات در زمینه شناسایی آنتی بیوتیکهای جدید و یا افزایش میزان تولید آنتی بیوتیکها اهمیت خاصی یافته است. از سویی دیگر برخی ژنهای میکروارگانیسمها که در ارتباط با تولید این متابولیتها می باشند، در شرایط آزمایشگاهی به خوبی بیان نمیشوند. یکی از مهمترین گروه های میکروبی که نقش مهمی در تولید متابولیت های ثانویه دارند، گونه های متعلق به Streptomyces spp. میباشند. در این پژوهش سویه های Streptomyces از اکوسیستم آبی دریای عمان جداسازی و فعالیت ضدمیکروبی آنها در برابر باکتریهای بیماریزای S.aureus، B.subtilis، P.aeruginosa و E.coli بررسی شد. در نهایت دو سویهStreptomyces AC131 وStreptomyces AC138 منظور ادامه پژوهش بررسی شدند. اثر برخی القاکننده ای شیمیایی (آلی و معدنی) با افزودن آنها به محیط تخمیری سویه های منتخب Streptomyces با استفاده از تست چاهک و اندازه گیری هاله مهارکنندگی رشد بررسی شد. نتایج نشان داد که القاکننده های آلی میتوانند هاله مهارکنندگی رشد را در برابر پاتوژنها افزایش دهند، در حالی که القاکننده های معدنی مانند نمکهای فلزات سبب کاهش تولید ترکیبات ضد میکروبی میشوند. بنابراین نتایج اولیه نشان میدهد که برخی روشها مانند افزودن القاکننده های شیمیایی میتواند به عنوان راهکاری مناسب به منظور فعال کردن ژنهای خاموش و افزایش تولید ترکیبات ضدمیکروبی در سویه های تولید کننده متابولیتهای ثانویه مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

القاکننده شیمیایی ، Streptomyces ، ترکیبات ضد میکروبی