مقایسه اثرات درمانی فنوفیبرات، لیپوئیک اسید و متفورمین در ایجاد و پیشرفت مدل بیماری کبد چرب غیر الکلی در رت های اسپراگ - داولی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,062

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BSCONF07_042

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: بیماری کبد چرب غرالکلی یک اختلال مولتی فاکتوریال است که هایپرترگلیسیریدمیا، استرس اکسیداتیو ومقاومت به انسولین در ایجاد و پیشرفت آن نقش دارند.هدف: هدف از این تحقیق مقایسه و ارزیابی اثرات هایپرترگلیسیریدمیا، استرس اکسیداتیو و مقاومت به انسولین در ایجاد و پیشرفت مدل حیوانی بیماری کبد چرب غیر الکلی بود. برای این منظور در گروه های مختلف مورد آزمایش و پس از درمان هریک از این اختلالات، علائم و نشانه های بیماری مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.روش بررسی: چهل سر رت نر، نژاد اسپراگ – داولی به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل نرمال، رژیم طبیعی دریافت نمود. گروه رژیم پرچرب، علاوه بر رژیم طبیعی یک رژیم حاوی امولسیون پرچرب به صورت گاواژ روزانه به مدت شش هفته دریافت نمود. گروه رژیم پرچرب و فنوفیبرات، یک رژیم پرچرب به همراه فنوفیبرات به میزان (100mg/kg) دریافت نمود. گروه رژیم پرچرب و لیپوئیک اسید، یک رژیم پرچرب به همراه لیپوئیک اسید به میزان (60mg/kg) دریافت نمود و گروه رژیم پرچرب و متفورمین، یک رژیم پرچرب به همراه متفورمین به میزان (250mg/kg) دریافت نمود. رژیم پرچرب همراه با داروهای مربوطه به صورت گاواژ روزانه و مدت شش هفته به رت ها داده شد. پس از این مدت پارامترهای بیو شیمیایی سرم، پراکسیداسیون لیپیدی و تغییرات بافت شناسی در کبد مورد بررسی قرار گرفت .نتایج: درپایان دوره ، کلسترول، تری گلیسیرید، اسیدهایی چرب آزاد و LDL در سرم، میزان مالون دی آلدهید درکبد و همچنین مقاومت به انسولین در گروه رژیم پرچرب نسبت به گروه کنترل نرمال بطور معنی دار افزایش یافت .(P<0/05) تیمار با فنوفیبرت موجب کاهش هایپرترگلیسیریدمیا، تیمار با لیپوئیک اسید موجب کاهش هایپرترگلیسیریدمیا و مالون دی آلدیید کبدی و تیمار با متفورمین موجب کاهش هایپرترگلیسیریدمیا، مالون دی آلدیید و مقاومت به انسولین به صورت معنی دار نسبت به گروه رژیم پرچرب گردید .(P<0/05)نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد، بهبود مقاومت به انسولین و افزایش حساسیت به آن نسبت به درمان هایپرترگلیسیریدمیا و استرس های اکسیداتیو، اثرات مفیدتری در کاهش نشانه ها و بهبود بیماری کبد چرب غیرالکلی دارد لذا ممکن است مقاومت به انسولین نقش مهم تری در ایجاد این بیماری نسبت به سایر اختلالات داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بیماری کبد چرب غیرالکلی ، فنوفیبرات آلفا لیپوئیک اسید ، متفورمین

نویسندگان

بابک حسن خان

دانشجوی دکتری فیزیولوژی جانوری، گروه علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، ایران

پریچهره یغمایی

استاد، گروه علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، ایران

کاظم پریور

استاد، گروه علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، ایران

ابراهیم حبیبی

استاد، مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران