گردشگری و توریسم، رهیافتی مناسب در راستای بهسازی بافت فرسوده واجد ارزش تاریخی (نمونه موردی:محله عودلاجان)

صنعت گردشگری امروزه بخش قابل توجهی از اقتصاد جهان را به خود اختصاص داده و تاثیرات خود را بر دیگر ابعاد اجتماعی و فرهنگی نیز گسترش داده است. میراث باستانی و ابنیه تاریخی نیز به عنوان یکی از عوامل بسیار مهم در جذب گردشگران داخلی و خارجی، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. از طرفی نواحی فرسوده شهری که از عناصر ارزشمند تاریخی بهره مند هستندو رونق و حیات خود را از دست داده اند، نیازمند باز زنده سازی و بهسازی در راستای حفظ ارزش ها و نیز بهبود کیفیت زندگی شهری ساکنان خود می باشند. پژوهش حاضر در پی آن است تا بررسی عوامل موثر بر توسعه گردشگری و نیز شناسایی معضلات و مشکلات محدوده مورد مطالعه، سعی در ارتقا این صنعت و به طبع آن ساماندهی این گونه پهنه ها نماید. در پایان نیز با ارائه پیشنهاداتی مبنی برتسهیل توسعه گردشگری و نیز رفع بحران های بستر در این زمینه گام برداشته است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده واجد ارزش تاریخی ، عودلاجان ، صنعت گردشگری و توریسم ، بهسازی و ساماندهی