نقش حکمت در شکل گیری معماری اسلامی از منظر زیبایی شناسی

در فرآیند انسان ها باید بعد نظری را از ابعاد عملی در تمدن های مختلف تفکیک نمود. یعنی مباحث انسان شناسی و زیبایی شناسی را که سرچشمه و بنیان آثار هنری و ارزیابی آنها هستند باید از آثار هنری، نظیر معماری و شهرسازی در تمدن ها و کشورهای مختلف ابتداء از هم تفکیک نمود. معماری در واقع در حوزه حمکت جان می گیرد، به گونه ای که، از سویی به علم و فلسفه و از سوی دیگر به محتوا و مفاهیم زیبایی شناسی عوالم هستی، متکی است. معمار حکیم، هنرمندی است که با توجه به هر دو سوی این فرآیند، بین عقل و احساس اثر معماری خود را خلق می کند و هنرمندانه پاسخگوی مبانی عقلی و عملکردی در طراحی و اجرای آثار معماری می شود

کلیدواژه ها:

حکمت ، معماری ، عرفان ، طراحی ، معماری اسلامی ، زبیاشناسی