بررسی تاثیر باورهای هوشی و سطوح خستگی شناختی بر خودپنداره دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر باورهای هوشی و سطوح خستگی شناختی بر خودپنداره دانشجویان می باشد. جامعه آماری شاملکلیه دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی در مقطع کارشناسی سال تحصیلی 99 - 98 می باشد. از جامعه مذکور، تعداد 60 نفرآزمودنی داوطلب (به صورت مجازی و از طریق شبکه اجتماعی) به عنوان نمونه در چهار گروه 15 نفری به صورت تصادفی جایگزینشدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه نظریه ضمنی هوش (IT IS) ، ماتریس های پیش رونده ریون بزرگسالان، تکالیف شناختیآناگرام، آزمون تحلیل متن و پرسشنامه خودپنداره بک می باشد. برای اجرای آزمایش، ابتدا پرسشنامه نظریه ضمنی هوش به منظوردست کاری باورهای هوشی ارائه شد و بلافاصله در ادامه به ترتیب ماتریس های پیش رونده ریون بزرگسالان، تکالیف شناختی آناگرام وآزمون تحلیل متن برای دستکاری سطوح خستگی شناختی ارا ئه شد. در نهایت آزمودنی ها، پرسشنامه خودپنداره بک را تکمیل کردند.داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس دو راهه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که باورهای هوشی بر خودپندارهدانشجویان تاثیر معناداری دارد (039 / 0< P) اما تاثیر سطوح خستگی شناختی و همچنین تاثیر تعامل باورهای هوشی و سطوح خستگیشناختی بر خودپنداره دانشجویان معنادار نمی باشد (05 / 0> P).

کلیدواژه ها:

باورهای هوشی ، سطوح خستگی شناختی ، خودپنداره