جایگاه احترام به حریم خصوصی در حقوق کیفری ایران

حریم خصوصی را میتوان یکی از بنیادی ترین و اساسی ترین حقوق بشری تلقی کرد که با شخصیت وی ارتباط مستقیم وتنگانگی دارد.حق انسان به تنها بودن و با خود بودن به وسیله دیگران مورد احترام قرار گرفتن و به دور از چشم و نگاه کنترلکننده دیگران و رها از تجسس و تفتیش دیگران زیستن، حقی است که لازمه یک شخصیت مستقل به شمار می آید. حریمخصوصی، با آزادی و استقلال انسان و حق تعیین سرنوشت برای خود نیز ارتباط ملازمی دارد و اساسا شخصیت انسان در پرتواین مفهوم معنی می یابد.شناسایی حریم خصوصی به عنوان حقی از حقوق مدنی و سیاسی بشری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این اهمیت با مشکلاتو معضلات چندی در این رابطه نیز همراه می باشد. ولی با این اوصاف رویکرد حقوق کیفری ایران در حمایت از حریم خصوصیوافی مقصود نبوده و به نظر باید هماهنگی بیشتری با اسناد بین المللی داشته باشد فلذا در این پروژه تلاش شده است با مداقهدر این موضوع، تا حد قابل توجهی بخش کوچکی از این موانع مرتفع گردد و به نظر می رسد با ملاحظه و اجرای آن شاید بتواندر مورد گروه های بیشتری از ناقضان حریم خصوصی مسئولیت بوجود آورد.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، حمایت کیفری ، حقوق کیفری