مقایسه دو روش آوای دعا با ذکر بر اضطراب مرگ بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی

مقدمه: اضطراب و ترس از مردن تجربه ای ناخوشایند و رایج در بیماران قلبی می باشد. افرادی که باورهای مذهبی دارند و از روش های معنوی برای درمان استفاده می کنند اضطراب کمتری دارند. دعا و ذکر به عنوان دو روش جداگانه در مراقبت های معنوی محسوب می شوند. هدف: مقایسه دو روش آوای دعا با ذکر بر اضطراب مرگ بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی. روش کار: این مطالعه تجربی در سه گروه آوای دعا (30 نفر)، ذکر (30 نفر) و گروه کنترل (30 نفر) انجام شد. در دو گروه آوای دعا و ذکر مداخله انجام شد. سپس هر سه گروه با هم مقایسه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب مرگ بود تمپلر که نتایج اماری توسط آزمون انالیزواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج: آزمون آماری بین سه گروه بیشترین اختلاف معنی داری را نشان داد که کمترین میزان اضطراب مرگ در گروه ذکر مشاهده شد(0/05> P). نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از تجارب معنوی در کنار روش های درمانی دیگر اثرات خوبی را در پی خواهد داشت. می توان به عنوان یک درمان کمکی در کنار درمان های دیگر استفاده نمود و با توجه به دستورالعمل های مراقبت های تسکینی در درمان های مذهبی، مراقبت های معنوی را به عنوان یک راهنما قائل شد.

کلیدواژه ها:

دعا ، ذکر ، اضطراب مرگ