اثر مکیدن غیر مغذی بر روی ضربان قلب و تعداد تنفس نوزاد نارس تحت درمان باNCPAP

مقدمه: مکیدن غیر مغذی به هر نوع فعالیت تکراری دهانی که در آن ماده ی غذایی محرکی در کار نباشد ، گفته می شود و از نظر تئوری در تکامل نورولوژیکی با تسهیل ریتم های درونی مشارکت می نماید. تاکنون به اثرات مکیدن غیر مغذی بر روی ضربان قلب و تعداد تنفس نوزادان نارس کم پرداخته شده است . پژوهش حاضر با هدف بررسی پارامترهای مذکور در نوزاد نارس تحت درمان با NCPAP صورت پذیرفته است. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی از آذر الی اسفند ماه 1397بر روی 25 نوزاد بستری با تشخیص دیسترس تنفسی و تحت درمان با NCPAP ، در بخش مراقبت های ویژه ، انجام گرفت. مکیدن غیر مغذی به مدت 1 ساعت در روز انجام شد ، سپس میانگین مقادیر ضربان قلب و تعداد تنفس نوزاد در یک دقیقه کامل ، قبل و بعد از اجرای مداخله اندازه گیری و با استفاده از آزمون t زوجی مقایسه گردید. مقادیرp-value کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: در 25 نوزاد تحت مطالعه ، میانگین مقادیر ضربان قلب و تعداد تنفس ، قبل از اجرای مکیدن غیر مغذی به ترتیب:: 03/12±49/140 و 07/14±31/61 ، بوده که بعد از اجرای مداخله به 7/9±096/142 و 73/11±39/57 تغییر یافت و مقادیرp-value محاسبه شده به ترتیب : 295/0 و 053/0 بوده است. نتیجه گیری: مکیدن غیر مغذی در نوزاد نارس تحت فشار مثبت مداوم راه هوایی می تواند موجب کاهش تعداد تنفس نوزاد گردد، در حالیکه روی تعداد ضربانات قلب نوزاد اثر معناداری ندارد.

کلیدواژه ها:

دیسترس تنفسی ، فشار مثبت مداوم راه هوایی ، مکیدن غیرمغذی ، نوزاد نارس