بررسی ارتباط بین اوقات فراغت ورزشی با سلامت روان و کیفیت زندگی کاری معلمان مقطع متوسطه اول شهرستان سنندج

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 405

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SASM02_121

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: دیکی از جمله موارد حساس که بر سلامت جسمی و روانی نه تنها معلمین بلکه آحاد مردم تاثیر گذار است توجه به اوقاتفراغت و چگونگی گذران اوقات فراغت می باشد .[1] فعالیت های بدنی در اوقات فراغت از مواردی است که اوقات فراغت را لذت بخش ومفید می سازد و تاثیر شگرف در سلامت جسم و روان انسان دارد و می تواند سهم زیادی در پر کردن اوقات فراغت داشته باشد وآثارمثبت اجتماعی، اقتصادی و فردی به همراه داشته باشد. یکی از زیان های پر نبودن برنامه گذراندن اوقات فراغت و نامناسب بودن آن،درهمریزی سلامت روانی افراد است که موجب بروز بسیاری از انحراف ها و مفاسد اجتماعی میشود. با توجه به نقشی که معلمان درساختار اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تربیت جوانان دارا می باشند، لازم است که از سلامت جسمانی و روانی کاملی برخوردار باشند .طبق تحقیقات انجام شده، افرادی که از سلامت روانی برخوردارند دارای ویژگی ها و احساساتی مانند، خوب بودن ذهنی، ادراک خودکارامدی، استقلال و خودمختاری، کفایت و شایستگی، وابستگی میان نسلی، خود شکوفایی و توانمندیهای بالقوه فکری و هیجانی میباشند [2] . این عوامل به نوبه خود بر روی اثربخشی و کارایی آنها در کیفیت زندگی عادی و زندگی کاریشان تاثیرگذار است.روش:تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد و به شکل میدانی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان زن ومرد مقطع متوسطه اول شهرستان سنندج (151 نفر) می باشد که با روش سرشماری کامل مورد مطالعه قرار گرفتند. برای دستیابی بهاهداف تحقیق از سه پرسشنامه استاندارد اوقات فراغت (حسن زاده، 1385)، سلامت روانی (گلدبرگ و هیلر، 1979) و کیفیت زندگیکاری والتون (QWL) استفاده شد. جت تجزیه و تحلیلی داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی از جمله آزمون کلموگروف اسمیرنفبرای بررسی طبیعی بودن داده ها و از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون برای بدست آوردن همبستگی بین متغیرهای پژوهش وتحلیل رگرسیون چندگانه جهت پیش بینی متغیر ملاک از روی متغیر پیش بین استفاده شد.یافته: نتایج پژوهش نشان داد که بین اوقات فراغت ورزشی با سلامت روان (r=0.525) و کیفیت زندگی کاری معلمان (r=0.378) رابطهمثبت و معنادری وجود دارد (p≤0/05) با توجه به آزمون رگرسیون ، ضریب تعیین (R Square) متغیر اوقات فراغت ورزشی به ترتیب0.275 و 0.143 درصد تغییرات ایجاد شده در متغیر سلامت روان و کیفیت زندگی کاری معلمان را پیش بینی می کند.نتیجه گیری: از نتایج پژوهش چنین استنباط می شود که افرادی که اوقات فراغت ورزشی دارند، در زندگی شخصی و شغلی خود نیزافراد موفقتری بوده و شادی و نشاط بیشتری را احساس و ادراک می نمایند و از سلامت روانی بیشتری نسبت به سایرین برخوردارند کهاین به نوبه خود می تواند سبب بهبود عملکرد و اثربخشی در زندگی عادی و شغلی شان شود.

نویسندگان

عماد پورصفر

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه تهران

محدثه مومنی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه تهران

حجت پودینه حاجی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه تهران