تاثیر برنامه اوقات فراغت با فعالیت های ورزشی بر میزان رضایت شغلی و کارایی آموزگاران آموزش وپرورش منطقه سده درشهرستان اقلید

مقدمه: اوقات فراغت و نحوه گذران آن از مباحثی است که پس از انقلاب صنعتی به موضوعی مهم بدل شده است. دسترسی فزایندهانسان به فن آوری جدید باعث شده است اوقات فراغت در هفته تا حدود دو برابر افزایش یابد (1). اوقات فراغت از طریق کارکردهایمتفاوت در ایجاد تعادل در زندگی شخصی و کاری افراد نقش موثری دارد (2). رضایت شغلی مفهوم پیچیده و چندبعدی است که باعوامل روانی، جسمانی و اجتماعی ارتباط دارد (3). بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه اوقات فراغت با فعالیت های ورزشیبر میزان رضایت شغلی و کارایی آموزگاران آموزش وپرورش منطقه سده در شهرستان اقلید است.روش شناسی: تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی و جامعه آماری شامل کلیه آموزگاران اداره آموزش وپرورش منطقه سده شهرستان اقلید که390 نفر (210 زن و 180 مرد) است و با توجه به مطالعه مقدماتی مشخص شد که حدود 40 نفر از آموزگاران دارای برنامه اوقات فراغت بودهو در این پژوهش از نسبت یک به یک استفاده شده و 40 نفر از سایر آموزگاران برنامه اوقات فراغت نداشته اند به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات شامل دو مقیاس رضایت شغلی مینه سوتا، مشتمل بر 19 سوال است که میزان پایایی آن در این پژوهش. 0/90 محاسبه شده و مقیاس کارایی ایندربیتزن و فوستر (2002) که حاوی 33 سوال است و پایایی این پرسش نامه نیز 0/83 است و دو پرسش نامه بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت تنظیم شده است.یافته ها: طبق یافته ها t محاسبه شده 4/913 می باشد که معنی دار شده است (α=0/03). بنابراین نتیجه می گیریم که ازنظر رضایت شغلی بین دو گروه (فاقد و دارای برنامه اوقات فراغت) تفاوت معنی داری وجود دارد. بنابراین فرضیه فوق تایید می گردد و پر کردن اوقاتفراغت با ورزش باعث افزایش رضایت شغلی گروه آزمایش شده (میزان میانگین مشاهده شده در گروه دارای برنامه اوقات فراغت).نتیجه گیری: نتایج به ما نشان داد که آموزگاران دارای برنامه فراغت مسلما بااهمیت دادن به کار از کارایی بهتری برخوردار می باشند وهمچنین مقادیر به دست آمده برای کارآیی آموزگاران نیز ازلحاظ آماری معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، کارایی آموزگاران ، رضایت شغلی ، اداره آموزش وپرورش منطقه سده