نقش یادگیری تیمی و عامل های گروهی موثر بر آموزش شایسته محور از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

هدف این تحقیق بررسی تاثیر شاخص های اندازه تیم، هویت یابی از تیم و وابستگی متقابل به کار بر آموزش مبتنی بر شایستگی با توجه به نقش میانجی یادگیری تیمی است. جامعه آماری پژوهش 152 تن ازاعضای هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال تحصیلی 96- 1395 بوده اند که تعداد 110 تن از آنان از طریق جدول مورگان و فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و پرسشنامه های مربوطه را تکمیل نموده اند. روایی صوری پرسشنامه به تایید خبرگان رسید و به وسیله تحلیل عاملی و برازش مدل، روایی سازه و پایایی ترکیبی آن نیز تایید شد. تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده نیز به روش مدل سازی معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار AMOS23 انجام شده است. بر اساس یافته های پژوهش و مقادیر مربوط به ضریب مسیرها در مدل نهایی تحقیق و به صورت مستقیم، شاخص های اندازه تیم 28/0- ، شناسایی تیم 33/0 و وابستگی به کار 32/0، بر آموزش مبتنی بر شایستگی تاثیر دارند. همچنین نتیجه تاثیر متغیر میانجی یادگیری تیمی بر روابط فوق نیز موید معنی دار بودن اثر غیرمستقیم متغیرهای اندازه تیم، شناسایی تیم و وابستگی به کار بر اجرای آموزش مبتنی بر شایستگی است؛ اگرچه که در هر سه مورد با توجه به معنادار باقی ماندن روابط مستقیم، می توان گفت که متغیر یادگیری تیمی، اثر میانجی گر جزئی بر روابط مذکور دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر شایستگی ، یادگیری تیمی ، اندازه تیم ، هویت یابی با تیم ، وابستگی متقابل به کار