جایگاه بنت الشاطی در تفسیر ادبی

التفسیر البیانی للقرآن الکریم اثر عایشه عبدالرحمن معروف به بنت الشاطی از جمله آثار موفق گرایش تفسیر ادبی معاصر محسوب می شود. بنت الشاطی ادعا می کند، اصلی ترین مبنای فکری امین خولی بنیان گذار گرایش تفسیر ادبی یعنی فهم قرآن به عنوان متنی ادبی و تطبیق قواعد فهم متون ادبی بر قرآن را جهت فهم درست آن پذیرفته است اما این نوشته بر آن است تا نشان دهد، وی به کفایت قرآن، یعنی بی نیازی فهم قرآن از داشتن اطلاعات تاریخی پیشینی، نیز به اصالت مفهومی قرآن[1]، یعنی اصل بودن مفهوم در برابر عبارات زیبای ادبی قرآن قائل است. بنابراین می توان گفت، بنت الشاطی برخلاف امین خولی، تطبیق تمامی قواعد فهم متون ادبی بر قرآن را لازم نمی داند. البته او با اجرای عمده مراحل پیشنهادی امین خولی توانسته است، اثری مقبول و به دور از اسرائیلیات و با بهره گیری از دانش زبان شناسی بیافریند. بنا براین در این نوشتار پس از بیان خلاصه ای از روش امین خولی، مطابق آنچه در مقدمه بنت الشاطی آمده است، اشتراکات وتفاوت های مبانی تفسیری بنت الشاطی با امین خولی به صورت گسترده آشکار می شود.   [1]. این دو اصطلاح را بنت الشاطی در التفسیر البیانی للقرآن الکریم به کار نبرده است و نویسندگان این مقاله جهت رساندن مطلب آن ها را جعل کرده اند.

کلیدواژه ها:

تفسیر ادبی ، بنت الشاطی ، مبانی تفسیری ، دیدگاه های قرآنی ، التفسیر البیانی للقرآن الکریم