بررسی ضرورت توجه به انرژی خورشیدی در راستای اهداف معماری پایدار در ایران

امروزه رشد بیش ازاندازه جمعیت جهان باعث افزایش شهرنشینی و آلودگی های محیطی بر روی زیستگاه طبیعی کره زمین شده است. مصرف بی رویه از انرژی و استفاده بیش ازحد از سوخت های فسیلی می تواند پیامدهای ناگواری مثل تخریب محیط-زیست و انقراض برخی از گونه های جانوری و گیاهی را داشته باشد. ایران با قرار گرفتن در منطقه جغرافیایی مناسب باعث جذب مقدار قابل توجهی از انرژی خورشیدی شده است همین علت سبب بهره گیری از انرژی پایدار است که می تواند با استفاده از استراتژی های مناسب مصرف انرژی بی رویه ساختمان ها را به میزان قابل توجهی کاهش داد. انرژی خورشیدی منبع خدادادی تجدید پذیر و پایان ناپذیر است که علاوه بر این که از بین نمی رود به محیط زیست هم آسیب نمی زند. امروزه با استفاده از معماری خورشیدی می تواند راهی برای رسیدن به معماری پایدار را پیدا کرد و در استفاده ی بهینه و بی صرفه از ابزارها و امکانات فعلی بدون اینکه نیاز آیندگان را به خطر بیندازد بهره برد. هدف از تهیه مقاله حاضر پرداختن به دو رویکرد مهم حفظ منابع انرژی و طراحی بر اساس اصول معماری پایدار است؛ که در این راستا ابتدا با بررسی کردن میزان مصرف منابع مختلف انرژی در ایران و آشنایی با منابع انرژی در بخش ساختمان سازی لزوم طراحی پایدار برسی شده است.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، معماری پایدار ، منابع انرژی