مطالعه تطبیقی تناسبات فضاهای اصلی قالی های صفوی با قالی های دوره معاصر

مهم ترین مسئله این نوشتار، دست یابی به میزان تطابقات ساختار نظام فضاسازی طرح لچک ترنج درآثار قالی های عصر صفوی با قالی های معاصر(نمونه موردی شهرهای تبریز و اصفهان) از طریق تناسبات مشترک انواع فضاهای اصلی؛ متن، حاشیه، لچک،ترنج وزمینه است. این نوشتار بنا بر این پیش فرض که طراحی قالی های دوره صفوی در تطابق هر چه بیشتر با ساختار فضاسازی در نظام طراحی سنتی است، فرضیه اصلی آن هماهنگی ساختار فضاسازی قالی های صفوی با قالی های امروز تبریز و اصفهان است.فرآیند انجام پژوهش، شامل استخراج اندازه های هفت گانه؛ پهنای فرش پهنای متن پهنای حاشیه و طول و عرض ترنج و لچک و سپس انجام محاسبات فضاهای پنج گانه اصلی؛ نسبت پهنای اثر به پهنای حاشیه نسبت پهنای متن به پهنای ترنج نسبت نصف پهنای متن به عرض لچک نسبت طول ترنج به عرض ترنج و نسبت طول لچک به عرض لچک در یکایک آثار منتخب قالی صفوی و نیز قالی دوره معاصر است. از مهمترین یافته های این پژوهش، حاکمیت کم و بیش نسبی ساختار نظام فضاسازی همسان در آثار قالی دوره صفوی و آثار قالی معاصر اصفهان و تا حدودی قالی معاصر تبریز است. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و تطبیقی و جامعه آماری آن شامل گروه آثار صفوی؛ ۱۰قالی و گروه آثار معاصر؛ ۱۰ قالی است.

کلیدواژه ها:

چک ترنج قالی تبریز ، دوره صفوی ، تناسبات فضاهای دوره معاصر