محور مقاله: پدومتری و ارزیابی خاک ها- بررسی مقیاس های مکانی تغییر مقدار رس لایه رویین خاک در یک منطقه نیمه خشک مدیترانه ای

اگاهی از تغییرپذیری مکانی ویژگی های خاک از مهمترین عوامل موثر در طراحی مدیریت پایدار سرزمین است. از آنجا که این تغییراتدر هر منطقه در مقیاس های مختلف قابل آشکارسازی است، مناسب است که برای مطالعه آن از روش های مطلوب بهره گرفته شود. یک روششناخته شده در این مورد نمونه گیری تودرتو یا آشیانه ای چند مرحله ای است. در این مطالعه تغییرات درصد رس 25 سانتی متر خاک رویین بهکمک یک طرح نمونه گیری تودرتوی پنج مرحله ای (1000 ، 267 ، 71 ، 19 و 5 متر) همسنگ با 62 نمونه و تحلیل سلسله مراتبی واریانسبررسی گردید. نتایج بخش عمده تغییرات را در فاصله های میانی و کوچک نشان داد. اجزاء واریانس فاصله 19 متر 4 / 13 و از آن 5 متر 4 / 25درصد بود که مورد اخیر واریانس حل نشده مربوط به فاصله کمتر از 5 متر را نیز در خود دارد. تغییرات در 19 و 5 متر عمدتا به کنش هایمدیریتی کشت وکار نسبت داده شد. بیشینه اجزاء واریانس رس به میزان 8 / 41 درصد در فاصله 71 تا 267 متر دیده شد که خاستگاه آن عمدتافرآیندهای زمین ریخت شناختی کوتاه دامنه دانسته شد. بر پایه نتایج این مطالعه فاصله بهینه نمونه برداری برای بررسی تغییرات محتوای رسخاک رویین در منطقه مطالعاتی حدود 140 متر پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

نمونه گیری تودرتو ، واریانس ، اجزاء واریانس ، تحلیل سلسله مراتبی