محور مقاله: مدیریت پسماند برای کاهش خطرات زیست محیطی- بررسی پتانسیل گیاه نی (phragmites australis) دریاچه زریوار شهرستان مریوان به عنوان کود آلی در خاک

نی (phragmites australis) گونه ای همه جا زی با پراکنش وسیع بوده که به آسانی رشد کرده و رشد بیش از حد این گونه آبزی دردریاچه زریوار به معضلی تبدیل شده است. هدف از این مطالعه ارائه راهکاری برای برداشت گیاه نی از دریاچه زریوار بدون آسیب رسانی به محیط زیستدریاچه و محیط پیرامونی آن و بررسی پتانسیل استفاده از آن به عنوان کود آلی در خاک های کشاورزی اطراف دریاچه می باشد، به همین منظورسینتیک رهاسازی فسفر و پتاسیم و فلزات سنگین بررسی شد. این پژوهش در قالب آزمایش اسپلیت دارای دو کرت در قالب طرح کاملا تصادفی درسه تکرار انجام شد، که مقدار فسفر تجمعی رها شده بعد از 2352 ساعت از 4 / 12 تا 3 / 127 در تیمار شاهد به 9 / 18 تا 1 / 150 در تیمار 3 % گیاه نی افزایش یافت و برای پتاسیم در تیمار شاهد از 6 / 269 تا 1 / 2206 و در تیمار 3 % گیاه نی از 2 / 322 تا 3 / 2584 میلی گرم بر کیلوگرم بود، که نتایج نشان داد از لحاظ آماری اندام هوایی گیاه نی دارای مقادیر معنیداری از عناصر فسفر و پتاسیم بود که برای تغذیه گیاهان مفید می باشد، و گیاه نی ازلحاظ فلزات سنگین (آهن، نیکل و روی) آلودگی برای محیط ایجاد نمی کند و همچنین معادله نمایی و پارابولیک بهترین توصیف را از رهاسازی عناصرداشتند.

کلیدواژه ها:

دریاچه زریوار ، Phragmites australis ، سینتیک رهاسازی ، فسفر