محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- مطالعه ی زیست توده میکروبی در یک خاک آهکی تحت تاثیر کاربرد بیوچار و باکتری های ریزوسفری محرک رشد

گرماکافت بقایای هرس درختان با تبدیل شدن به بیوچار به همراه باکتری های ریزوسفری محرک رشد (PGPR) از راهکارهای بهبودخصوصیات شیمیایی و بیولوژیک در خاک های آهکی می باشند. به منظور بررسی تاثیر بیوچار و باکتری های PGPR بر کربن و فسفر زیست توده میکروبی در خاک آهکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در رایزوباکس اجرا گردید. فاکتورها شامل منابع آلی (بیوچاربقایای هرس، شاهد بدون ماده آلی)، تلقیح میکروبی (باکتری های PGPR و عدم تلقیح) و خاک (ریزوسفر و غیرریزوسفر) بودند. پس از پایان دوره رشد کربن آلی، کربن زیست توده میکروبی و فسفر زیست توده میکروبی در خاک های ریزوسفری و غیرریزوسفری تعیین گردید. نتایج نشان داد کهکاربرد همزمان مواد آلی به همراه تلقیح باکتری های PGPR باعث افزایش معنی دار شاخص های بیولوژیک در خاک نسبت به تیمار بدون تلقیح و مواد آلی شد. همچنین بیوچار، کربن آلی ،کربن زیست توده میکروبی و فسفر زیست توده میکروبی را به ترتیب 1/09، 1/03 و 1/23 برابر در خاکریزوسفر نسبت به غیرریزوسفر افزایش داد. کربن زیست توده میکروبی و فسفر زیست توده در خاک ریزوسفری تیمار باکتریایی در مقایسه با خاکغیرریزوسفری به ترتیب 1/02 و 1/17 برابر افزایش یافت. چنین استنباط میگردد که کاربرد بیوچار در حضور باکتریهای PGPR منجر به بهبود برخی خواص بیولوژیک خاک می گردد.

کلیدواژه ها:

بقایای هرس ، گرماگافت ، رایزوباکس