حاشیه نشینی در ایران و آسیب های ناشی از آن

آنچه که اکنون بعنوان حاشیه نشینی شناخته شده جزء جریان دیرپا و تاریخی مهاجرت جمعیتی جویای کار و رفاه و گریزان از روستاها و شهرهای کوچک بلحاظ دافعه های آن و نیز پس رانده شدن فقرا از درون شهرها به حاشیه آن، چیز دیگری نیست بدین ترتیب حاشیه نشینی، نمودی از آسیب ها و انحرافات اجتماعی است و پیامد آن ایجاد ناامنی و اختلال در رشد و توسعه همه جانبه کشور است در این مقاله ویژگی های حاشیه نشینی بر اساس تحقیقات انجام گرفته در ایران به سه بعد فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی تقسیم شده و سپس به آسیب های ناشی از آن از جمله آسیب های اجتماعی و فرهنگی، آسیب های اقتصادی، آسیب های کالبدی، آسیب های زیست محیطی و آسیب های سیاسی و ارتباط آن با امنیت شهری پرداخته شده و در نهایت راهکارها و پیشنهادات بر اساس علل شکل گیری حاشیه نشینی و آسیب های ناشی از آن، در سه راهبرد، پیشگیری، اصلاح و توانمندسازی و فرهنگ سازی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، آسیب های اجتماعی ، توسعه ناهمگون