نقش ارتباطات انسانی در ارتباطات سازمانی

ارتباط برقرار کردن، به عنوان اصلی ترین راهکار پیشبرد اهداف انسانی همواره مورد تفاهم و توافق گروه های مختلف فکری و تفکری و رفتاری در جامعه بوده است. ارتباطات اشکال گوناگونی دارد اما یکی از مهمترین نوع ارتباطات ، ارتباطات انسانی است که به منظور انتقال معنی بین فرستنده و گیرنده در طی یک فراگرد انجام می شود. الگوهای مختلفی بر ارتباطات انسانی حاکم است که همگی در راستای برقراری ارتباطی سالم و کامل و به معنایی دیگر انتقال صحیح معنی در بین فرستنده و گیرنده به سرانجام می رسد.از ترکیب دو واژه ارتباط و سازمان میتوان به مفهوم جدیدی دست یافت که ارتباط یا ارتباطات سازمانی نام دارد. در ارتباط سازمانی که یکی از انواع ارتباطات انسانی است، چهار ویژگی هدفمندی، ساختارمندی، وظیفه مداری و محاط بودن در یک سازمان، در مقایسه با انواع دیگر ارتباط بیشتر مورد توجه است.موضوع ارتباطات در سازمان از چنان اهمیتی برخوردار است که میتوان گفت اولین و مهمترین وظیفه مدیر این است که سیستم ارتباطات را در سازمان توسعه دهد. اطلاعات لازم باید قبل از این که تصمیمی اتخاذ شود مورد توجه قرار گیرد، بنابراین چنانچه هدف سازمان دستیابی به حداکثر بهره وری باشد، سیستم ارتباطات باید به گونه ای باشد که در همه حال اطلاعات مربوطه در اختیار اعضای کمیته قرار گیرد.در این مقاله که ماهیت کاربردی دارد از روش پژوهش کتابخانه ای برای بررسی نقش ارتباطات انسانی در سازمان و نقاط مثبت و منفی و راهکارهای اساسی و پیشبرنده در هدایت سازمان، ضرورت استفاده مدیران و چگونگی بکارگیری آن برای موفقیت سازمان در بحران ها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

ارتباطات ، ارتباطات انسانی ، ارتباطات سازمانی ، سازمان