تاثیر استفاده از پلیمر سوپرجاذب بر رشد و عملکرد گیاه نیشکر در یک خاک با بافت سبک در دو دوره داشت پلنت و راتون یک

تنش خشکی یکی از مهم ترین عوامل محیطی موثر در کاهش محصول نیشکر می باشد. در مناطق با میزان بارش کم گیاه نیشکر به ویژه بعد از زمان کشت به شدت در خطر خشکی قرار دارد. یکی از راهکارهای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از بارندگی در مناطق خشک و نیمه خشک استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب است. بر این اساس جهت بررسی اثرات نسبت های مختلف پلیمرهای سوپر جاذب بر عملکرد گیاه نیشکر در سنین پلنت و راتون یک در یک خاک شنی سطوح مختلفی از سوپرجاذب 0، 60 و 120 کیلوگرم در هکتار در یکی از مزارع کشت و صنعت نیشکر دعبل خزاعی به کار برده شد. بیشترین ارتفاع در دوره پلنت در تیمار 1 و در پلات 2 و در دوره راتون یک در تیمار دو و در پلات 1 مشاهده گردید. همچنین بیشترین میزان تناژ تولید شده در دوره پلنت نیز مربوط به تیمار 2 در پلات 2 بود و در دوره راتون یک در تیمار 3 و پلات 1 بود

کلیدواژه ها:

بافت خاک ، سوپرجاذب ، پلنت ، راتون یک ، عملکرد نیشکر