بررسی تجربه ی زیسته ی زنان دارای شوهر وابسته: یک مطالعه ی پدیدارشناختی

 شناخت تجربه­ی زیسته­ی زنان دارای شوهران وابسته می تواند به شناسایی و فراهم نمودن اطلاعات و مداخلات درمانی با هدف کاهش ناسازگاری زناشویی کمک کند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تبیین تجربه­ی زیسته­ی زنان دارای شوهران وابسته با مشکلات زناشویی طراحی گردید.مطالعه­ی حاضر یک مطالعه­ی کیفی با رویکرد پدیدارشناسی است. مشارکت کنندگان شامل 18 نفر از زنان ساکن شهر اصفهان بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از مصاحبه­ی عمیق و برای تحلیل داده ها از روش کدگذاری کولایزی استفاده گردید. تجربه­ی زیسته­ی زنان دارای شوهران وابسته در 3 مقوله­ی اصلی و 10 مفهوم، تبیین گردید. مقوله­ی اول بدرفتاری های روانشناختی (سوءظن و حسادت، عدم کنترل مناسب واکنش های هیجانی، تایید طلبی مکرر، انحصارطلبی، تحمل فشار مسئولیت های همسر، استفاده­ی مکرر از راهبردهای ناکارآمد)، مقوله­ی دوم، تحمیل فشار بر روابط جنسی ( اجبار روانی برای شروع در رابطه جنسی، اغواگری مکرر شوهر برای شروع رابطه جنسی، استرس و فشار در روابط جنسی) و مقوله­ی سوم آسیب های فیزیکی ( خشونت فیزیکی، جرح خویشتن، بدرفتاری با فرزندان) است. با توجه به نتایج پژوهش، زنان دارای شوهران وابسته در معرض آسیب های روانی- جنسی و جسمی از سوی همسرانشان قرار دارند. این نتایج می تواند در شناسایی و ارزیابی خطرات، تعیین اهداف درمانی و مدیریت آسیب ها در زنان دارای شوهران وابسته مفید واقع گردد.

کلیدواژه ها:

وابستگی ، ناسازگاری زناشویی ، زنان دارای شوهران وابسته