اثر متغیرهای عملیاتی حرارتی بعد از جوشکاری (PWHT) بر ریز ساختار و خواص مکانیکی ناحیه جوش فولاد زنگ نزن آستنیتی 316L

سیکل های حرارتی جوشکاری بویژه در جوش های چند پاسه باعث تغییرات متالورژیکی ریز ساختاری زیاد در نواحی مختلف از جمله ناحیه متاثر از حرارت قطعات جوش می شوند. در این پژوهش تاثیر عملیات حرارتی پسگرم بر روی ورق فولاد زنگ نزن آستنیتی 316L که به روش قوسی الکترود تنگستن با گاز محافظ (GTAW) و با استفاده از فلز پرکنده ER316L جوشکاری شده مورد بررسی قرار گرفت.سپس نمونه های جوشکاری شده در دماهای 1120-950 درجه سانتی گراد و زمان های 60-30 دقیقه تحت عملیاتی حرارتی پسگرم قرار گرفتند و تاثیر آن را بر ریز ساختار مناطق مختلف از جمله فلز پایه،منطقه متاثر از حرارت، فلز جوش، فصل مشترک ها و خواص مکانیکی شامل رفتار شکست ضربه فلز جوش و منطقه متاثر از حرارت (FL+1) و میکروسختی نمونه قبل و بعد از عملیات حرارتی با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترون روبشی (SEM) مجهز به سیستم تحلیل نقطه ای (EDS) و بررسی های متالوگرافی، اندازه گیری فریت دلتا توسط فریتوسکوپ، مقدار فاز سیگما، کاربید کرم و شکست نگاری بررسی گردید.. بر این اساس نتایج نشان داد دما و زمان عملیات حرارتی پایین باعث انحلال مقداری فریت دلتا، تشکیل شبکه به هم پیوسته فاز سیگما و پیشروی کروی شدن در ریز ساختار مشاهده می شود. تغییرات ساختاری ذکر شده موجب القای نوعی شکست از نرم به ترد می شوند که باعث کاهش انرژی ضربه شارپی و افزایش میکروسختی به دلیل حضور فاز سخت سیگما می شود. ولی نمونه عملیاتی حرارتی شده در دمای 1120 درجه سانتی گراد و زمان 60 دقیقه باعث بهبود خواص مکانیکی و انحلال فازهای ثانویه گردیده است.

کلیدواژه ها:

فولاد زنگ نزن آستنیتی 316L ، عملیات حرارتی پسگرم ، ریزساختار ، فریت دلتا