رابطه انعطاف پذیری کنشی، عاطفه مثبت و منفی با خودکارآمدی در زنان

هدف این پژوهش بررسی روابط بین انعطاف پذیری کنشی، عاطفه مثبت و منفی با خودکارآمدی کارکنان زن یکی از ادارات دولتی شهرستان اهواز بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 74 نفر  مشخص شد و آزمودنی ها به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری  در این تحقیق عبارت بودند از: پرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کانر ودیویدسون، مقیاس عاطفه مثبت ومنفی، پرسشنامه خودکارآمدی. طرح تحقیق از نوع همبستگی بود.  برای تحلیل آماری از روش تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که: انعطاف پذیری کنشی با خودکارآمدی رابطه مثبت دارد، عواطف مثبت با خودکارآمدی رابطه مثبت دارد و عاطفه منفی باخودکارآمدی رابطه منفی دارد، همچنین مشخص گردید که 63% واریانس خودکارآمدی توسط متغیرهای پیش بین یعنی انعطاف پذیری کنشی، عاطفه مثبت و عاطفه منفی قابل پیش بینی می باشد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری کنشی ، عاطفه مثبت و منفی ، خودکارآمدی