مقایسه ی زبان زنان در آثار سیمین دانشور و جلال آل احمد

زبان از عناصر بنیادی در داستان نویسی به شمار می رود. یکی از مباحث مهم در بررسی زبان توجه به جنسیت و رابطه ی آن با زبان اثر است. بسیاری از پژوهشگران معتقدند میان زبان و نوشتار زنان و مردان تفاوت وجود دارد. این مقاله به بررسی ویژگی های زبان زنان در آثار سیمین دانشور می پردازد و سپس آنها را با زبان زنان در آثار جلال آل احمد مقایسه می کند و نشان می دهد که چگونه زنانگی در کلمات، جملات، نوع نگاه به زندگی و پرداختن به مسائل مختلف نقش دارد و آثار زنان را از مردان متفاوت می کند و در شخصیت پردازی آنها تاثیر می گذارد، چنانکه واژگان و اصطلاحات خاک عالم، خدا مرگم بده و ... و جملات سوالی، بریده بریده و متزلزل همراه با شاید و باید و شک و تردید؛ ذهنیت گرایی و بیان احساس و اندیشه همراه با ترس؛ طرح موضوعاتی از قبیل خیاطی، بافندگی، آشپزی و ویژگی های خاص زبانی از قبیل قصه گویی، توجه به زندگی شخصی مواردی هستند که این تفاوت ها را برجسته تر نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

جنسیت ، زبان ، زبان زنانه ، سیمین دانشور ، جلال آلاحمد