رابطه پذیرش و استفاده از فناوری با یادگیری سیار در دانشجویان حسابداری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه پذیرش و استفاده از فناوری توسعه یافته با یادگیری سیار در دانشجویان حسابداری بود. این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آن دانشجویان حسابداری مقاطع و دانشگاه های مختلف کشور بودند که 141 نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها نیز از پرسشنامه استاندارد فاگان (2019) پس از تائید روایی و پایایی استفاده شد. همچنین، دوره زمانی موردمطالعه، سال تحصیلی 1397-1398 است. برای آزمون فرضیه ها نیز از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین پذیرش و استفاده از فناوری توسعه یافته و یادگیری سیار رابطه مثبت و معنادار (80 درصد) در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد. سایر یافته ها نیز نشان داد که بین امید به تلاش و یادگیری سیار (67 درصد)، بین امید به عملکرد و یادگیری سیار (31 درصد)، بین تاثیرهای اجتماعی و یادگیری سیار (21 درصد)، بین انگیزه و یادگیری سیار (19 درصد)، بین انگیزه و امید به تلاش (71 درصد) و بین انگیزه و امید به عملکرد (73 درصد) رابطه مثبت و معناداری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد. همچنین، اثر معنادار سن و جنس بر یادگیری نیز مشاهده نشد. باوجودآنکه پژوهش های آموزش حسابداری تاکنون چندان متمرکز بر پیاده سازی یادگیری سیار نبوده اند، استفاده از ابزارهای الکترونیکی شخصی از قبیل گوشی های هوشمند برای یادگیری روبه گسترش است و متناسب با نیازهای اجتماعی کنونی بوده که این مهم انگیزه دانشجویان و رضایت مندی نسبت به محتوای یادگیری را ارتقا می بخشد.

کلیدواژه ها:

فناوری ، یادگیری سیار ، حسابداری ، امید به تلاش ، امید به عملکرد