طراحی راهبردی خدمات گردشگری روستایی با رویکرد درمانی

گردشگری را میتوان از جمله صنعت های موثر در پیشرفت و توسعهی اقتصادی کشورهای مختلف دانست. گردشگری روستایی می تواند یک ابزار کلیدی در تنوع بخشیدن به فعالیت های مناطق روستایی باشد و یک جایگزین پایدار برای توریسم سنتی؛ همچنین می تواند به عنوان یک عامل برای بازسازی اقتصاد روستایی و به عنوان راهی برای افزایش ارزش حفظ منابع طبیعی به کاررود. در این مقاله با روش مطالعاتی توصیفی-اکتشافی و با استناد به مدارک کتابخانه ای و مقالات به بررسی گردشگری روستایی با رویکرد درمانی پرداخته شده است.هدف از این مطالعه بررسی راهبردی عوامل موثر در طراحی خدمات گردشگری روستایی با رویکرد درمانی می باشد. از آنجایی که طراحی خدمات مبتی بر تجربه و ایجاد انگیزه در افراد است میتوان با استفاده از مولفه های طراحی خدمات به توسعه ی گردشگری روستایی با رویکرد درمانی کمک کرد.در نهایت با توجه به قابلیت های گردشگری روستایی، رویکرد درمانی میتواند به گسترش و توسعه ی صنعت گردشگری و در نتیجه اقتصاد روستایی و کلان کشوری بیانجامد.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، طراحی خدمات ، توریسم درمانی ، گردشگری سلامت