بررسی توسعه پایدار و کاستی های قوانین محیط زیستی طی سال های 1358 تا 1398
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 735
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICOCS03_220
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1399
چکیده مقاله:
در کشور ما توسعه ضروری است اما اصولا هر گونه توسعه فرع بر محیط زیست است. زدن سد، پالایشگاه، نیروگاه، احداث راه های اصلی و فرعی، ساخت و سازها و ایجاد محیط مصنوعی یا کارگاه کوچک فرع بر حفظ محیط زیست به شمار میرود. تنها راه بازدارنده از موارد مخرب فوق، اصل 50 قانون اساسی است. اما یک مشکل اساسی وجود دارد و آن ماده 7 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست میباشد که اذعان میدارد در صورت وجود اختلاف نظر میان سازمان محیط زیست و دیگر ارکان دولت، طبق تصمیم رئیس جمهور عمل خواهد شد. تصمیمی که طی چهار دهه گذشته هیچگاه به سود محیط زیست نبوده است و بر خلاف صراحت اصل 50 قانون اساسی که مبنی بر ممنوعیت کامل تخریب محیط زیست است، ماده 7 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مشخصا0 چهل سال است که قانون اساسی را نقض میکند.
نویسندگان
الهه پهلوان
دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
سمیه رفیعی
دانش آموخته کارشناسی ارشد سیاست گذاری محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات