نقش انرژی های تجدیدپذیر در تامین انرژی روستایی

بالا رفتن مصرف انرژی به تبعیت از افزایش جمعیت و افزایش شهرنشینی باعث شده است تا برای دسترسی به منابع جدید انرژی، یافتن راه های افزایش بازده انرژی، تدوین قوانین زیست محیطی جامع و قابل اجرا در مورد مصرف انرژی، کاهش آلاینده های ناشی از مصرف سوختهای فسیلی، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای منتج از بخش انرژی و کاهش اثرات منفی بر اقتصاد چاره اندیشی شود. از سوی دیگر تامین انرژی روستاها یکی از مشکلات کشور ایران است. در این مقاله با توجه به پتانسیل بالای انرژی های نو، نقش آن در تامین انرژی روستایی در کشور مورد بررسی قرار می گیرد.با توجه به اینکه بالاترین منطقه ی تابشی ایران، شامل نواحی مرتفع مرکزی ایران از شهرکرد تا جنوب استان فارس و استان کرمان میباشد و از طرف دیگر به علت پراکندگی زیاد روستاها در استانهای مذکور که کمترین درصد روستاهای برقدار کشور نیز در این نواحی در استانهای کهکیلویه و بویراحمد، یزد و فارس میباشد، به نظر میرسد که استفاده از سیستم های خورشیدی بهترین راه حل تامین برق روستاهای دور افتاده در استانهای مذکور میباشد. همچنین در این مقاله این نتیجه حاصل خواهد شد که استانهای مازندران، گیلان، خوزستان و لرستان از مساعدترین استانها برای ایجاد واحدهای بیوگاز هستند.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، انرژی زمین گرمایی ، انرژی بادی ، انرژی دریایی ، انرژی زیست توده (بیوگاز)