حق نسخه برداری دردستاوردهای تولید شده توسط ربات ها و مفهوم اصالت: شکل گرایی-معیار نوعی

در عصر جدید از تکنولوژی پیشرفته، روبات های خلاق که از سیستم های هوش مصنوعی پیشرفته مشتق و بوجود می آیند؛ قادر به تولید آثار هنری خلاقانه و دیگر امور که توسط انسان بوجود امده اند میباشند که واجد شرایط برای دریافت حمایت های کپی رایت و حق نسخه برداری خواهند بود.این مقاله مسئله ی قابلیت برخورداری اثار هنری تولید شده توسط ربات های خلاق از حمایت های حق کپی رایت (یا همان حق 1 مولف) را مورد توجه قرار میدهد. ما استدلال میکنیم که ربات ها به عنوان نهادهایی مستقل قادر به برخورداری از حق کپی رایت اثاری که تولید می کنند می باشند. با این حال بزرگترین مانع در برابر این عقیده، از نقطه نظر حقوق کپی رایت، تفسیر و برداشت از مهم ترین مفهوم حمایت مربوط به کپی رایت یعنی لزوم اصالت داشتن میباشد. بنابراین در این مقاله ما در حال بازبینی مفهوم اصالت هستیم. این مقاله استدلال میکند که در مقابله با چالش های عصر جدید در 3 حوزه( پیشرفته، خودکار مستقل) نیازمند بازبینی مفهوم اصالت است، که در حوزه های حمایت از کپی رایت هم در سطح بین المللی در کنوانسیون برن و هم در سطح حقوق داخلی ایالت متحده تعریف نشده است.فقدان معنای روشن به این معناست که مفهوم موجود از از اصالت برای امکان اعطای حق کپی رایت به اثار تولید شده توسط ربات ها مناسب نمی باشد. علاوه بر این، فقدان یک تعریف واضح، منجر به تفسیرهایی از اصالت می شود که مبهم، غیرقابل اندازه گیری، ناهماهنگ هستند و منجر به سردرگمی در صنعت و همچنین عموم میشود. این عدم قطعیت پیرامون یک مفهوم مهم حقوقی، سبب یک تحقیقی شده است که بتواند تعارضات آینده را حذف یا حداقل کاهش بدهد.این مقاله پیشنهاد میدهد که رویکرد نوعی و شکلی تری _ که مغایر با رویکرد موضوعی ( یا مختلط) میباشد_ از مفهوم اصالت باید اتخاذ شود. رویکرد نوعی پیشنهاد شده ممکن است بر اثاری که توسط ربات ها تولید میشود همچنین اثار هنری تولید شده توسط ابزارهای دیجیتالی قابل اعمال باشد و بوسیله ی ماهیت نامحسوس و مبهم هنر مورداعتمادتر است. ما یک حدود قانونی سازگار از سوال اصالت چیست، پیشنهاد میکنیم که صرفا بوسیله ی رویکرد توصیفی، نوعی و شکلی میتواند به طور موفقیت آمیزی حاصل شود.