ارزیابی رفتار نوترونیک راکتور تحقیقاتی مینیاتوری چشمه نوترون اصفهان با استفاده از مدلسازی مونت کارلو

راکتورهای تحقیقاتی طیف وسیعی از راکتورهای هسته ای هستند که برای تولید توان استفاده نمیشوند و لذا نسبت به راکتورهای قدرت کوچکتر هستند. توان این راکتورها در محدوده کیلووات یا مگاوات حرارتی است و حد بالای توان آنها 100 مگاوات است که در مقایسه با قدرت یک راکتور قدرت نوعی که 3000 مگاوات است، خیلی کمتر میباشد. مهم ترین هدف برای طراحی و ساخت راکتورهای تحقیقاتی، دستیابی به قلب راکتور جهت تولید شار برای مواردی همچون آموزش و تحقیقات هسته ای میباشد. راکتور تحقیقاتی مینیاتوری چشمه نوترون (MNSR) ایران در سال 1994 در اصفهان ساخته شد که دارای قدرت 30 کیلووات میباشد. در این مطالعه پس از معرفی کامل راکتور، مدلسازی با کمترین تقریب توسط کد MCNPX انجام شده است تا پارامترهای نوترونیک قلب از قبیل ضریب تکثیر موثر، راکتیویته مازاد قلب، توزیع شار نوترونی و ارزش میله کنترل محاسبه شود. در نهایت محاسبات حاصل از مدلسازی به روش مونت کارلو با مقالات مرتبط و گزارش راکتور مطابقت داده شد تا صحتسنجی اطلاعات با دقت بالا بدست آید.

کلیدواژه ها:

راکتور تحقیقاتی ، نوترون ، MNSR ، MCNPX