فقر، تبعیض اقتصادی گروه های اقلیت و تروریسم داخلی

پژوهش حاضر با عنایت به اینکه پژوهش های تجربی چند سال گذشته تصویری مبهم در مورد رابطه بین فقر و تروریسم ارائه کرده اند، تلاش می کند تا این رابطه را بازبینی و فاکتور جدیدی برای تشریح الگوهای تروریسم داخلی پیشنهاد دهد: تبعیض اقتصادی گروه اقلیت. امر محوری برای این حوزه در واقع بررسی و استدلال این موضوع است که از انجایی که تروریسم پدیده ی انبوه نمی باشد ( بلکه توسط بازیگران سیاسی محدودی با حوزه های انتخابیه ی محدود اتخاذ می شود) از این رو وضعیت اقتصادی گروه های محلی می تواند عامل پیش بینی کننده ی مهمی از حملات تروریستی محسوب گردد. با بهره گیری از داده های پروژهی اقلیت در معرض خطر به ارزیابی این موضوع می پردازیم که کشورهایی که گروه اقلیت با تبعیض اقتصادی روبرو می باشند، به احتمال خیلی بیشتری حملات تروریست داخلی را تجربه کنند در حالی که کشورهایی که فاقد گروه اقلیت می باشند یااقلیت های آنها با تبعیض مواجه نیستند کمتر احتمال وقوع تروریسم می رود. همچنین تبعیض اقتصادی راجع به گروه اقلیت عامل پیش بینی کننده ای قوی و ماهوی از تروریسم داخلی در مقابل سطح کلی توسعه ی اقتصادی فرض می شود. با استفاده از برخی استدلالات راجع به یافته های مکتوم در تحقیق و پژوهش حاضر به نتیجه گیری در رابطه با تروریسم و سیاست مقابله با تروریسم نائل می شویم.

کلیدواژه ها:

تبعیض اقتصادی ، فقر ، گروه های اقلیت ، تروریسم داخلی