بررسی الگوی تصمیم گیری مشارکتی اعضای هیئت علمی دانشگاه ها در سیستم آموزش عالی (موردمطالعه: اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر)

سازمانها امروزه چنان وسیع و پیچیده شده اند که مدیریت و تصمیمگیری در امور سازمان از عهده یک فرد خارج است. این مطلب موید این نکته است که همواره انسان با محدودیت عقلایى درگیر بوده است؛ بنابراین مدیریت سازمان براى غلبه بر محدودیت عقلایى در تصمیم گیرى و بهره گیری موثر از نیروى انسانى به عنوان مهمترین منبع سازمانى باید سبک مشارکتی را در تصمیم گیری را به کار بگیرد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی الگوی تصمیم گیری مشارکتی اعضای هیئت علمی علوم دریایی نوشهر می باشد. روش پژوهش حاضر، ازنظر هدف، کاربردی بوده و برحسب روش، پژوهشی توصیفی پیمایشی است. نمونه آماری پژوهش 43 نفر از اساتید می باشند. پایایی و روایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون های پایایی ترکیبی، ضریب بارهای عاملی، آلفاکرونباخ، روایی همگرا و روایی واگرا اندازه گیری شدند. داده های حاصل با استفاده از smart- PLS و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . برای تحلیل چهار سوال اصلی تحقیق از روش های آماری استنباطی چون آزمون t برای مقایسه میانگین هر مولفه با میانگین نظری، تحلیل عاملی برای تجزیه و تحلیل داده های مربوط به تدوین الگو ونیز برای میزان ارتباط بین مولفه های الگوی تحقیق از روش همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که مولفه های زیر بنایی شامل روانشناختی، اهداف و ارزش ها، مدیریتی، ساختاری، فن شناختی و حوزه های الگوی تصمیم گیری مشارکتی شامل انتظارات، علمی پژوهشی، بودجه و امور مالی، آینده پژوهی، مدیریتی و اجرایی، خدمات و مشاوره، تسهیلات و آموزش و تدریس مورد تایید قرار گرفته است. نتایج همبستگی اسپیرمن نیز نشان می دهد که بین میانگین های مربوط به مولفه های زیربنایی و حوزه های الگوی تصمیم گیری مشارکتی رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری مشارکتی ، مولفه های زیر بنایی تصمیم گیری مشارکتی ، حوزه های تصمیم گیری مشارکتی ، دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر)