بررسی نقش و جایگاه آزمایشگاه های معتمد محیط زیست در پایش آلودگی ها و ارائه سناریوهای موثر برای کاهش موانع و چالش های موجود

امروزه بحث رصد و سنجش آلاینده های محیط زیستی و کنترل و ممانعت از ورود آنها به محیط زیست به عنوان یکی از مهمترین اصول توسعه پایدار شناخته می شود که در کشور ما مطابق با اهداف برنامه چهارم و پنجم توسعه به آن توجه جدی شده است. مطابق با بند الف ماده 61 این قانون و به منظور ارتقای کمی و کیفی پایش های محیط زیست و به منظور کاهش عوامل آلوده کننده و مخرب محیط زیست، کلیه واحدهای بزر تولیدی، صنعتی عمرانی، خدماتی و زیربنایی مکلف به انجام طرح خوداظهاری می باشند که این طرح بنا به اصل برون سپاری امور تصدی گری توسط آزمایشگاه های معتمد انجام می گیرد. آزمایشگاه های معتمد محیط زیست به عنوان بازوان سازمان در امر بررسی و پایش آلودگی های محیط زیست شناخته می شوند و کلیه امور مربوط به کنترل و ممانعت از ورود مواد آلاینده به محیط زیست مطابق با نتایج پایش آزمایشگاه های معتمد از واحدهای مورد پایش است به همین جهت توجه جدی و درخور به وضعیت و شرایط آزمایشگاه های معتمد بسیار مهم و حیاتی است که تا به امروز از نگاه علمی و پژوهشی به آن توجه نشده است. نتایج حاصل از بررسی و تجربیات اجرایی وهمچنین مصاحبه های حضوری با آزمایشگاه های معتمد محیط زیست نشان داد مهمترین موانع در دستیابی به اهداف مورد نظر در بحث پایش و خوداظهاری را می توان به مواردی چون سلطه گری صنایع و سایرواحدهای مورد پایش بر آزمایشگاه های معتمد، رقابت مخرب بین آزمایشگاه های معتمد، عملکرد ضعیف سازمان حفاظت محیط زیست، عدم حضور کارشناسان مجرب در سازمان، کاهش تعرفهها، عدم نمونه برداری تصادفی، وضعیت نامطلوب اقتصادی واحدهای تولیدی خدماتی و ... اشاره کرد. لذا از نتایج و سناریوهای ارائه شده در این پژوهش می توان به منظور رفع موانع و مشکلات موجود در آزمایشگاه های معتمد محیط زیست جهت افزایش صحت و دقت پایش و خوداظهاری واحدهای آلاینده بهره برد.

کلیدواژه ها:

آزمایشگاه های معتمد ، پایش آلودگی ها خوداظهاری ، محیط زیست