تفحص در رابطه شعر و ادبیات با معماری

ادبیات ایران بخصوص شعر فارسی علاوه بر ویژگی روایی بودنش همواره وسیله ای برای ابراز مفاهیم مختلف از جمله مفاهیم حکمی،عرفانی،مدحی،ستایش و توصیف بوده است و همین طور در معماری بناهای ایرانیکوچکترین اجزا تشکیل دهنده یک ساختمان دارای مفاهیم و معانی خاص و مختلفی است که ارتباط خود را با جامعه و روزگار پیوند می دهد.قرارگیری شعر به عنوان کتیبه متناسب با فضا و مکان به خوبی و با زبانی سادهو روان مفهوم و فکرهای هنرمندان و معماران را به بیننده ها منتقل می کند.این ویژگی را می توان در کتیبه های به کاررفته در معماری دوران دوم پهلوی مشاهده کرد.با دقت به معانی و مفهوم این کتیبه ها و بناها بهخوبی پی میبریم که نوع بکارگیری مفاهیم مختلف از جمله حکمت و عرفان مدح و ثنا و توصیف بنا از جهت نام بانی،معمار و تاریخ ساخت و نوع تفکر و نگرش و اندیشه ها و باور های مردم در همان دوره بوده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، شعر ، ادبیات ، بنا