مطالعه آزمایشگاهی نقش محلول های قلیایی هیدروکسید سدیم یا پتاسیم بر مقاومت های فشاری، کششی و خمشی بتن ژئوپلیمری عمل آوری شده در دمای محیط

بتن به علت دارا بودن ویژگی های خاص پرمصرف ترین مصالح در صنعت ساخت و ساز، بعد از آب است. اما فرآیند تولید سیمان پرتلند معایب عمده ای نیز به دنبال دارد به طوری که تولید یک تن سیمان پرتلند سبب تولید تقریبا یک تن دی اکسید کربن می شود. از این رو نیاز به استفاده از یک جایگزین برای سیمان پرتلند ضروری به نظر می رسد. در سال های اخیر ژئوپلیمر به عنوان یک عامل سیمانی جدید و دوستدار محیط زیست، به عنوان جایگزینی برای سیمان پرتلند مطرح شده است. محلول فعال کننده قلیایی به عنوان یکی از دو بخش اصلی ژئوپلیمرها نقش مهمی را در تجزیه و تشکیل ساختار کریستالی Si و Al ایفا می کند از این رو مطالعه نقش و میزان تاثیرگذاری محلول های قلیایی مختلف بر مقاومت های مکانیکی ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر در اکثر پژوهش های انجام شده در زمینه بتن ژئوپلیمری، از عمل آوری در دماهای بالا استفاده می شود حال اینکه در شرایط عملی، در صورت استفاده از این نوع بتن امکان استفاده از شرایط دمای عمل آوری در دمای بالا وجود ندارد و باید از عمل اوری در دمای محیط استفاده کرد. از این رو در این مقاله سعی شد تا به مقایسه تاثیر دو محلول قلیایی هیدروکسید سدیم و هیدروکسید پتاسیم بر مقاومت فشاری، کششی و خمشی بتن ژئوپلیمری بر پایه سرباره و فلیاش که در دمای محیط عمل آوری شده، پرداخته شود

کلیدواژه ها:

بتن ژئوپلیمری ، محلول فعال کننده قلیایی ، سرباره ، فلیاش ، عمل آوری در دمای محیط.