نقش حیاط مرکزی در اقلیم گرم و خشک در ساختمان های مسکونی

در گذشته رابطه انسان،محیط طبیعی و معماری به صورتی بوده که هم انسان در ارتباط مستقیم با طبیعت بوده و هم معماری در بستر طبیعت شکل میگرفته است.ولی در حال حاضر،رویکرد های حدید طراحی مسکن در ایران توجهچندانی به هم جواری طبیعت ندارند. اقلیم یکی از مهم ترین عواملی است که در شکل گیری معماری مسکونی نقش زیادی داشته و دارد.با استفاده از حیاط مرکزی که الگوی بسیار کهنی در ساخت و ساز مسکن بوده وبه طور قابل ملاحظه ای در شهر های مختلف ایران به خصوص در مناطق گرم و خشک مورد استفاده قرار گرفته.تناسبات حیاط مرکزی نقش عمده ای در تعیین میزان انرژی تابشی جذب شده در سطوح مختلف حیاط و ایجاد شرایط آسایش بصری و حرارتی برای ساکنین ایفا می کند.هدف این مقاله ایجاد مناسب ترین میزان سایه در فصول گرم بر روی کف و جداره ها ایجاد خواهد کرد.استفاده از این الگوی بهینه، سبب افزایش سایه بر سطوح حیاط ،کاهش دمای جداره ها، کاهش بار سرمایشی ساختمان و افزایش آسایش ساکنین در همجواری طبیعت خواهد شد.لذا برای انجام پژوهش از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

حیاط مرکزی ، طبیعت ، گرم وخشک ، آسایش ، مسکونی