بررسی (GSIm) در تعیین مقاومت توده‌های سنگی (مطالعه موردی سنگ پی سد ساوه)

با آگاهی از مقاومت توده سنگ می توان ایمنی سازه های احداثی را افزایش داد. تعیین مقاومت توده سنگ های درزه دار، همچنان به عنوان یکی از پیچیده‌ترین مسائل علم مکانیک سنگ مطرح است. در این زمینه محققان مدل‌های ساختمانی زیادی را برای توضیح رفتار، پایداری و تغییر شکل سنگ‌ها ارائه کرده‌اند. اما به دلیل کثرت مولفه های موثر بر مقاومت و تغییر شکل آنها، تعریف یک مدل کلی که جواب‌گوی تمامی آنها باشد، وجود ندارد. روش‌های سنتی نظیر آزمایش بارگذاری صفحه‌ای، آزمایش برش برجا و غیره، در صورتی قابل انجام است که تونل‌های اکتشافی حفر شده باشند. اما هزینه حفر این تونل‌ها در مرحله مطالعات امکان‌سنجی، مخارج سنگینی را بر پروژه تحمیل خواهد کرد. شاخص مقاومت زمین شناسی (GSI)، یکی از انتخاب‌های موجود برای بررسی مولفه های مقاومت توده‌سنگ در مراحل اولیه عمر پروژه است. چرا که مقادیر ورودی برای تخمین این شاخص، بدون نیاز به دسترسی مستقیم به سایت (از طریق حفر تونل) امکان پذیر است و تنها از راه مشاهده با دقت قابل قبول محاسبه می گردد. در این مقاله ابتدا شاخص GSI به همراه آخرین تغییرات اعمال شده بر روی آن بررسی می‌شود و در ادامه کاربرد عملی این شاخص در تخمین حداکثر مقاومت سنگ های دامنه های سد الغدیر ساوه، بررسی می‌شود. برای این منظور، ابتدا عملیات برداشت درزه‌ها در منطقه انجام و سپس به کمک نرم‌افزار DIPS، اطلاعات مربوط به آنها تجزیه و تحلیل شده است. در ادامه به کمک شاخص زمین شناسی GSI مولفه‌های مقاومتی توده سنگ، اندازه‌گیری شده است

کلیدواژه ها:

شاخص مقاومت زمین شناسی ، معیار شکست ، توده سنگ درزه دار ، پارامترهای مقاومتی ، سد الغدیر ساوه