مناسب سازی محیط برای جانبازان و معلولین

معلولین و جانبازان نیز مانند دیگر افراد جامعه حق بهره مندی از کلیه امکانات موجود را دارند. اما این فرصت چگونه برای آنان (معلولین) فراهم می شود؟ افراد معلول در سراسر دنیا زندگی می کنند. این افراد حدودا 500 میلیون از جمعیت جهان را تشکیل می دهند. این رقم در 40 سال آینده در کشورهای صنعتی دو برابر و در کشورهای در حال توسعه به 4 برابر خواهد رسید. در تمام جوامع دنیا، موانعی بر سر راه معلولین وجود دارد که مانع رسیدن آنها به خواسته هایشان شده و سد راه موفقیت و خوشبختی آنان میشود. از این رو قوانین بین المللی در یکسان سازی فرصت ها برای معلولین تدوین شده است. این قوانین شامل 22 قانون ارتقای سطح آگاهی، مراقبت های پزشکی، توان بخشی، سرویس های حمایتی، دسترسی به امکانات اجتماع، تحصیلات، شغل و استخدام، درآمد و امنیت اجتماعی، زدگی خانوادگی، فرهنگ، ورزش و تفریح، مذهب، اطلاعات و تحقیقات ، آموزش پرسنل، هماهنگی بین سازمان ها و حقوق قضایی و قانون گذاری می باشد. کشورها و دولت ها ، با به دست آوردن قوانین استاندارد، قبول کرده اند که مسئولیتی در قبال برداشتن این موانع و محدودیت ها بر عهده دارند. عکس العمل ها درکشورهای گوناگون متفاوت است ، اما قوانین در بین همه آنها مشترک است. این قوانین نشان می دهد که در تمام کشورها ارزش افراد معلول برابر با دیگر افراد جامعه است. همچنین مشخص می سازد که افراد معلول و ازمان های آنان، باید فعالانه در احقاق این برابری تلاش نمایند. یکسان سازی فرصت ها، در واقع، امکانات دسترسی به موارد ذیل را مهیا می سازد: تلفن در ارتفاع پایین، وسیله نقلیه مناسب معلولین ضایعه نخاهی ، سرویس های بهداشتی، صندولی مناسب، محل مناسب در کلاس های آموزشی مدارس، در نظر گرفتن محل مناسب جهت چرخش ویلچر معلول در کلاس، پایین قرار دادن ارتفاع تابلو در کلاس ها، وجود سطح شیب دار ورودی ادارات، سازمان ها، مدارس، بانک ها، معابر، فروشگاه ها ، منازل و بهطور کلی هر منطقه که محل عبور و مرور افراد باشد. مناسب سازی شهری به موانه معماری موجود، در شهرها می پردازد. پله ها، آبخوری ها، پارک ها، چراغ های راهنمایی، عرض گذرگاه ها و پیاده رو ها، صندوق پست ، تابلو، زمین بازی ، پارکینگ ، جداول و کفپوش ها و … مکان هایی است که می بایست مناسب سازی روی آن صورت گیرد. در این مقاله سعی شده است که راه حل های مناسب حل مشکلات معلولین و جانبازان در مورد دسترسی آنها به امکانات رفاهی و مورد نیاز به مانند افراد عادی ارائه شود.

کلیدواژه ها:

قوانین ، یکسان سازی فرصت ها ، دسترسی به امکانات رفاهی و خدماتی ، فرهنگ سازی ، تغییر نگرش ، جایگاه واقعی