بازتاب های هیدروپلیتیک بحران آب در حوضه آبریز زاینده رود

کاهش بارش و افزایش مصرف به همراه ناکارامدی مدیریت منابع آب، امنیت آبی کشورهای واقع بر نوار بیابانی جهان را به شدت متاثر کرده است به گونه که کم آبی، امنیت، معیشت و محیط زیست آنها را به شدت تهدید می کند. این وضعیت آب را در مناسبات هیدروپلیتیک و در مقیاس فرو و فراملی وارد مناسبات قدرت واحدهای سیاس-فضایی کرده است. در این میان، ایران از آن دست کشورهای واقع بر روی کمربند خشک جهان است که بخش کلان منابع آب شرین تجدیدپذیر آن پایان یافته است. داده های موجود نشان میدهند که حوضه آبریز زاینده رود طی دو دهه اخیر با کاهش بارش مواجه بوده و عمده منابع آب آن نیز به پایان رسیده و کوشش کارگزاران در مقیاس فروملی برای تامین آب به ناهمسویی منافع شهروندان انجامیده است. داده های مقاله پیش رو که ماهیتی کاربردی دارد و به شیوه کتابخانه ای از طریقبررسی پربازدیدترین سایتهای اینترنتی استانهای درگیر در حوضه زاینده رود گردآوری شده بر این فرضیه استوار است که رویکرد بخشی نگر به مقوله آب سبب شده است که مواضع دستاندرکاران هر استان در حوضه زاینده رود در پیوند با موقعیت جغرافیایی فرادستی و فرودستی استان نسبت به این رود نمود بیابد. نتیجه مقاله نشان که بین موقعیت جغرافیایی استان و اعلام موضع کارگزاران و دست اندرکاران در قالب مناسبات هیدروپلیتیک رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ژئوپلیتیک ، هیدروپلیتیک ، بحران آب و حوضه آبریز زاینده رود