بررسی تغییرات اقلیمی در دو شهر زیارتی و توریستی مشهد و اصفهان وارایه راهکارمدیریتی

تغییرات اقلیمی به صورت مستقیم و غیر مستقیم تمام ابعاد زندگی بشر را درکل جهان درتمام دوران تحت تاثیر قرار داده است. بدون شناخت و دانش نمی توان برنامه ریزی بهینه ومدیریت کافی برای پیشرفت داشت. هدف از این تحقیق، شناخت رفتار بلند مدت دو پارامتر بارش و دما در ایستگاه های سینوپتیک اصفهان و مشهد می باشد. چرا که شناسایی روند این دو پارامتر اهمیت فراوانی برای برنامه ریزی و مدیریت پروژه های آب، کشاورزی، عمرانی و...دارد. در این پژوهش به محاسبه تغییرات اقلیمی سه دهه اخیر دوشهر بزرگ زیارتی و توریستی کشور پرداخته شده است. جهت اینکار ، میانگین دما و بارش طی یک دوره 30 ساله را به 3 دهه، اول، دوم و سوم تقسیم کرده و سپس نمودارهای آشکارساز ماهانه و فصلی توسط نرم افزارآشکار ساز اقلیم (climate irimo) محاسبه و رسم گردید. نتایج حاصله نشان داد که، اقلیم مشهد از نیمه خشک به خشک تبدیل شده ولی اقلیم اصفهان از روند خاصی پیروی نکرده و از فراخشک به خشک و دردهه اخیر نیز به فراخشک تبدیل شده است .ولی این تغییرات اقلیمی در شهر اصفهان باعث افزایش یک درجه ای دما شده است. با توجه با تداوم تغییر اقلیم و کاهش ذخایر آبی کشور راهکارهای زیر توصیه می گردد.-1ایجاد سامانه تعیین نیاز آبی ،-2 اجرای مدل های تلفیقی وضعیت جوی و هیدرولوژی در زمینه مهار سیل -3 ارایه الگوی کشت مناسب به کشاورزان ،-4 استفاده از انرژی های نو درزندگی و صنعت با مکانیابی مناسب نصب پنل های خورشیدی براساس پارامترهای هواشناسی .

کلیدواژه ها:

بارش ، تغییرات اقلیمی ، دما ، روند ، آشکارساز اقلیمی ، انرژی نو ، سامانه نیاز آبی