بررسی شیوه های دعوت دانش آموزان به نماز در بین دانش آموزان دختر شهر دهدشت در سال 1398

هدف از انجام این پژوهش، بررسی شیوه های دعوت دانش آموزان به نماز در بین دانش آموزان دختر شهر دهدشت در سال 1398 بود. جامعه آماری تحقیق شامل همه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر دهدشت در سال تحصیلی 1398 به تعداد 800 نفر بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران با خطای 5 درصدد و با گرد کردن 100 نفر به دست آمد. جهت گرد آوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته توصیف عوامل موثر دعوت به نماز و پرسشنامه محقق ساخته نماز استفاده شد. در این پژوهش جهت تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه در این پژوهش نشان داد بر اساس ضریب بتا β ، مدل استفاده شده برای پیش بینی دعوت دانش آموزان به نماز معناداراست و این مدل توان تبیین رابطه بین متغیرها را دارد. هم چنین، خرده مقیاس های خانواده، مدرسه، رسانه ها و امکانات رفاهی مدرسه، تاثیر مثبت و معناداری بر متغیر دعوت دانش آموزان به نماز را دارند بر اساس ضریب بتا، به ازای یک واحد استاندارد افزایش خانواده، مدرسه، رسانه ها و امکانات رفاهی مدرسه ، به ترتیب 0/024، 0/313، 0/638، 0/264 واحد استاندارد باعث افزایش دعوت به نماز میگردند بنابراین، خرده مقیاسهای خانواده، مدرسه، رسانه ها و امکانات رفاهی مدرسه به ترتیب قادرند 0/2/4، 0/31/3، 24/6 درصد از تغییرات متغیر دعوت دانش آموزان به نماز را پیش بینی کنند. هم چنین، بر اساس ضرایب β از بین ابعاد موثر بر دعوت به نماز، بعد رسانه ها، بیشترین و خانواده، کمترین قدرت پیش بینی دعوت به نماز را دارند.

کلیدواژه ها:

نماز ، روش های دعوت به نماز ، نماز خواندن ، دانش آموزان