حمایت از منابع ژنتیکی دریایی در مناطق خارج از صلاحیت دولت بر اساس کنوانسیون حقوق دریاها و کنوانسیون تنوع زیستی و تطبیق آن با قوانین ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی حمایت از منابع ژنتیکی دریایی در مناطق خارج از صلاحیت دولت بر اساس کنوانسیون حقوق دریاها و کنوانسیون تنوع زیستی و تطبیق آن با قوانین ایران می باشد. این تحقیق به روش کتابخانه ای و توصیفی- تحلیلی هست و در تدوین و گردآوری یافته های آن، از کتب حقوقی و مقالات، جراید معتبر و اطلاعات موجود در منابع و سایت های اینترنتی استفاده است.طبق نتایج حاصل از تحقیق دولتها از جمله کشور ایران از حق حاکمیت انحصاری بر منابع طبیعی خود برخوردارند، اما اعمال این حق نباید سبب ورود خسارت به محیط زیست دیگر کشورها با مناطق خارج از صلاحیت دولت ها شود و در زمینه حمایت از محیط زیست، همکاری بین المللی برای حفاظت از محیط زیست به ویژه برای دولتها از جمله ایران در جهت حق اعمال صلاحیت سرزمینی در فضای خارج از قلمرو و مرزهایشان، در مواقع اضطراری ضروری هست و هرگاه دولت ها از جمله ایران موجب آلودگی تغییرات اساسی و زیان آوری در دریا به وجود آورده، باید اثرات بالقوه فعالیت ها را بر محیط زیست ارزیابی کرده و نتایج را ارسال نمایند. از سویی دولتها از جمله ایران ملزم به پرداخت خسارت در صورت آلوده کردن محیط زیست در منطقه خود یا خارج از منطقه خود می باشند و به کار گیری تدابیر احتیاطی در زمینه تغییرات آب و هوا، آلودگی دریاها و صید بی رویه آبزیان، نقش موثری در حمایت از محیط زیست دریایی دارد

کلیدواژه ها:

منابع ژنتیکی دریایی ، صلاحیت دولت ، کنوانسیون حقوق دریاها ، کنوانسیون تنوع زیستی