مقایسه ای میان چندمتن اموزش فلسفه در مراکز اموزشی غرب و ایران

یکی از دانشهای کهن که مادر علوم به شمار می رفته و همواره مدار تعلیم و تعلم و بحث بوده است فلسفه است اثار متعددی در این حوزه پدیده امده و جهان و اسلام شاهد اثار متعددی در این عرصه بوده است عمده این اثار جنبه تعلیمی نداشته و تنها بازگوی ارای مولفان آن بوده است مانند شفای بوعلی یا اسفار ملاصدرا، در عین حال می توان از مواردی یاد کرد که با هدف تعلیم فلسفه تالیف شده است از جهتی کل اثار را می توان به اجتهادی و تعلیمی تقسیم کرد در نوع اول مقصود مولف در درجه نخست بیان ارای فلسفی خود و دفاع از آنها است حال انکه در نوع دوم هدف تعلیم رشته و دانشی به نام فلسفه ایت از این رو در کنار متون درجه اول فلسفی می توان شاهد اثاری بود که در آنها سعی شده است اندیشه های بیان شده در جاهای دیگر به زبانی روشن تر بیان شود. این نوع اثار برای اموزش و ترویج فلسفه بسیار لازم است و اگر ادبیات پرباری در این باب نباشد نمی توان انتظار داشت فرهنگ فلسفی و فلسفه ورزی رشد کند.